Dziś jest piłkarką FC Barcelony i seniorskiej reprezentacji Polski, a jeszcze trzy lata temu grała w drużynie chłopców. Droga, jaką przebyła Emilia Szymczak, to inspiracja i wzór do naśladowania.
Choć walka ze stereotypem o futbolu jako sporcie typowo męskim idzie w naszym kraju coraz lepiej, a dziewczynki częściej grają w piłkę, to jednak wciąż boiska, jak Polska długa i szeroka, zdominowane są przez chłopców. Ich widok na Orliku nikogo nie dziwi, a znalezienie odpowiedniej liczby chętnych do gry nie stanowi dla nich większego problemu. Co innego z dziewczętami. O ile te mają coraz więcej możliwości, jeśli chodzi o zorganizowane treningi w klubach, to w czasie wolnym wspólna gra nie stanowi dla nich priorytetu. Zebranie dwunastki jest zadaniem karkołomnym, dlatego jednostki muszą radzić sobie w inny sposób. Na przykład dołączając się do chłopców. O tym, że rywalizacja z nimi może dużo dać, najdobitniej świadczy historia Emilii Szymczak, piłkarki FC Barcelony i pierwszej zawodniczki urodzonej w 2006 roku, która zadebiutowała w seniorskiej reprezentacji Polski.
18-letnia dziś piłkarka aż do ukończenia 15. roku życia trenowała i grała w drużynach chłopięcych. Zaczynała w Hanzie Goleniów, a w wieku 9 lat przeniosła się do Żaków Szczecin.
Szalenie ambitna dziewczynka, już wtedy świadoma swojego piłkarskiego potencjału, razem z rodzicami poszukiwała w bezpośredniej okolicy miejsca zamieszkania klubu, w barwach którego mogłaby rywalizować z najlepszymi. Znalazła go na szczecińskim Prawobrzeżu. Razem z nią z Hanzy do Żaków przechodzili w tym okresie jej dwaj koledzy. Emilia trafiła na odpowiednich ludzi, którzy pomogli jej wypłynąć na szersze wody. W Szczecinie i okolicach na długo przed jej pierwszym powołaniem na Letnią Akademię Młodych Orłów na temat Szymczak krążyły „miejscowe legendy”. – O! To zespół, w którym gra ta dziewczynka – zwykli mawiać o Żakach trenerzy i zawodnicy innych drużyn. Podczas turniejów chłopcy, nawet jeśli z początku patrzyli na Emilię z przymrużeniem oka, po kilku minutach rywalizacji nabierali do niej respektu.
Kilkuletnia rywalizacja z chłopakami musiała odcisnąć swe piętno na Emilii. Szybsze dojrzewanie dziewcząt daje im pewną przewagę na samym początku tej rywalizacji, jednak z biegiem czasu to chłopcy stają się zdecydowanie mocniejsi fizycznie. Zawodniczki muszą wówczas szukać rozwiązań, które pozwolą im w dalszym ciągu funkcjonować w tym środowisku.
– Uważam, że gra z chłopcami jest bardzo dobrym rozwiązaniem. Sama w ten sposób zaczynałam i myślę, że to mi dużo dało. Od samego początku jest to forma rywalizacji. Dziewczynka chce pokazać, że nie jest gorsza od chłopaków, dla nich to też ważna kwestia. Jedno napędza drugie. To największa korzyść. Później przekłada to się na jakość gry po wejściu do piłki żeńskiej. Zawodniczki z przeszłością w drużynach chłopięcych mają w sobie więcej determinacji i szybciej podejmują decyzje – uważa Paulina Kawalec, selekcjonerka reprezentacji Polski kobiet do lat 17.
– Dziewczyny wywodzące się z drużyn chłopięcych są silne, charakterne, nie cofają nogi. Kiedy później przyjeżdżają na zgrupowanie dziewcząt, są nie do zdarcia – dodają pracujący dla PZPN skauci. – Do pewnego momentu to jest dla nich dobre. Kiedy mają po 12-13 lat, to ważniejsze jest, aby miały blisko na zajęcia. Żeby po nich znalazły jeszcze czas na naukę i rozrywkę.
W przeszłości zdarzało się już, że zawodniczki dawały się poznać dopiero po przejściu do żeńskiego zespołu. I choć są to pojedyncze przypadki, to w procesie poszukiwania potencjalnych reprezentantek Polski nie można ich bagatelizować. Od września 2019 roku każdy makroregion naszego kraju ma swojego skauta dedykowanego piłce dziewcząt i kobiet. Oprócz nich za identyfikację talentów odpowiadają trenerzy Mobilnej Akademii Młodych Orłów, odwiedzający każdy powiat i przyglądający się z bliska dziewczynkom nawet z najmniejszych miejscowości i wsi. Tym z zespołów chłopięcych również. Dzięki podejmowanym w ten sposób działaniom ryzyko przeoczenia talentu jest minimalizowane. Informację o każdym z nich można ponadto wysłać pod adres skauting@pzpn.pl. Ty również, widząc na swoim Orliku kogoś z wyjątkowym potencjałem, możesz to zrobić!
Dla Emilii Szymczak sezon 2020/21 był ostatnim w drużynie chłopaków. Po nim przeniosła się do jednego z najbardziej utytułowanych krajowych klubów piłki kobiecej – Górnika Łęczna, a dwa lata później podpisała kontrakt z FC Barceloną. 26 września 2023 roku jako pierwsza zawodniczka z rocznika 2006 zadebiutowała w seniorskiej reprezentacji Polski. Nigdy się nie dowiemy, czy do tego wszystkiego doszłoby, gdyby nie kilkuletnia rywalizacja z chłopakami. Jeśli zatem znasz jakąś zapaloną piłkarkę, której koleżanki ponad futbol stawiają inne rozrywki, nie wahaj się przed włączeniem jej do gry z chłopcami. Być może przyczynisz się w ten sposób do wychowania kolejnej reprezentantki Polski.
Emilia Szymczak to obecnie najmłodsza kadrowiczka w reprezentacji prowadzonej przez Ninę Patalon. Biało-czerwone jesienią będą kontynuować walkę o pierwszy w historii awans do mistrzostw Europy, a ich pierwszym przeciwnikiem w barażach są Rumunki. Mecze pomiędzy tymi ekipami odbędą się 25 października w Rumunii oraz 29 października w Polsce, a konkretnie w Gdańsku na Polsat Plus Arenie, która pod koniec sierpnia została ogłoszona nowym domem naszej kobiecej reprezentacji. Od teraz Polki wszystkie swoje mecze będą rozgrywały na tym stadionie.
Obecnie trwa sprzedaż biletów na mecz Polska – Rumunia (29 października, g. 18:00). Bilety w cenie 15 zł (dzieci i młodzież do 18. roku życia) oraz 30 zł (normalny) są dostępne za pośrednictwem strony bilety.laczynaspilka.pl
Materiał edukacyjny przygotowany przez Polski Związek Piłki Nożnej, w ramach współpracy przy programie Aktywna Szkoła realizowanym przez Fundację Orły Sportu. Program jest finansowany ze środków budżetu państwa, których dysponentem jest Minister Sportu i Turystyki.
